Stablecoins zijn precies wat de naam zegt, namelijk stabiel. In de volatiele wereld van cryptocurrency’s hebben de stablecoins dan ook snel hun plek opgeëist. De volatiliteit is een reden voor sommige mensen om in de cryptocurrency’s te handelen en te investeren, omdat de winsten hierdoor hoog kunnen zijn.
Het is natuurlijk ook mogelijk dat je verliest. Dan is het handig als een cryptocurrency snel omgezet kan worden naar een stabiele cryptocurrency. Als de koers van een cryptocurrency snel stijgt, is het ook mogelijk om de winst om te zetten naar stablecoin. Nu kun je van deze winst bijvoorbeeld andere cryptocurrency’s kopen, of het kan worden uitbetaald in fiat geld.
Omdat crypto exchanges 24 uur per dag open zijn, kunnen stablecoins ook een welkome aanvulling op het portfolio zijn. Ze nemen namelijk niet in waarde toe of af als een handelaar slaapt.
Hoe werken stablecoins?
De waarde van de stablecoins schommelt niet, want deze is vastgezet aan de koers van fiat geld, bijvoorbeeld de US-dollar, of aan de prijs van een grondstof, zoals goud of olie.
Stablecoins verschillen op een aantal vlakken van normale cryptocurrency’s. Een cryptocurrency heeft geen centrale beheerder, maar wordt door de cryptocurrency houders beheerd. Bij een stablecoin ligt dat anders: deze wordt wel uitgegeven en beheerd door een centrale autoriteit. Als iemand een stablecoin koopt, vertrouwt hij erop dat de uitgever van deze coin voldoende voorraad van de activa heeft waaraan het is gekoppeld.
De reserve van deze activa geeft de stablecoin zijn waarde, maar is tegelijkertijd ook het onderpand. Zolang de waarde van het activum stabiel is, blijft de stablecoin ook stabiel. Omdat de stablecoins nog niet gereguleerd zijn, is het feit dat er voldoende onderpand is gebaseerd op vertrouwen. Juist daar kan het dan wel eens fout gaan, zoals bij Tether gebeurde. Tether en de aangesloten Bitfinex exchange kregen een boete van $18.5 miljoen in New York omdat ze USDT-tokens zonder onderpand hebben uitgegeven. Er was maar een 74% onderpand vergeleken met het aantal uitgegeven USDT.
Welke soorten stablecoins bestaan er?
Er zijn drie soorten stablecoins. Ze gebruiken alle drie een andere manier om de stabiliteit van de stablecoin te garanderen.
- Stablecoins met fiat geld als onderpand
De meest voorkomende stablecoin is de variant waar fiat geld als onderpand wordt gebruikt. Dit kan de US-dollar of de euro zijn, maar ook de Peruaanse Sol kan. Het is ook mogelijk om een grondstof zoals goud, zilver of zelfs olie als onderpand te gebruiken. Deze vorm van stablecoins wordt off-chain genoemd.
Voorbeelden van dit soort stablecoins zijn Tether (USDT), TrueUSD (TUSD) of Binance USD (BUSD).
- Stablecoins met cryptocurrency’s als onderpand
Deze stablecoins gebruiken cryptocurrency’s als onderpand. Omdat cryptocurrency’s volatiel zijn, is het gebruikelijk om 150% tot 200% van de tegenwaarde als onderpand te geven. Dit wordt vastgelegd in een smart contract. Het onderpand wordt weer liquide als het afgelost wordt met stablecoins. Deze stablecoins worden ook wel on-chain genoemd of gedecentraliseerde stablecoins. Ze worden vooral veel in DeFi gebruikt.
Een voorbeeld van dit soort stablecoins is het EOSDT-token van de Eos blockchain. Hierbij worden het EOS-token en Bitcoin gebruikt als onderpand.
- Stablecoins die een algoritme gebruiken
De stablecoins die een algoritme gebruiken hebben geen onderpand nodig. De prijs van deze stablecoins wordt op hetzelfde peil gehouden door óf tokens te minten óf door ze te verbranden, gebaseerd op cryptografische berekeningen. Als er veel vraag is, worden nieuwe stablecoins bijgemaakt. Hierdoor ontstaat er een teveel aan coins en de waarde gaat weer terug naar het vastgepinde bedrag, bijvoorbeeld de US-dollar. Als de prijs van de stablecoin onder de $1 grens valt, worden er stablecoins uit de roulatie gehaald. Vervolgens gaat de prijs weer omhoog.
Deze algoritmische stablecoins worden ook wel Seigniorage Shares of Future Growth-Backed stablecoins genoemd. Hierbij is Seigniorage de winst die gemaakt wordt door centrale banken op het verschil van de waarde en de kosten van het maken. Het is dus opmerkelijk dat centrale banken op een vergelijkbare manier werken.
Voorbeelden van deze stablecoins zijn Ampleforth (AMPL) of het FEI-token. TerraUSDT (UST) is ook een stablecoin die op een algoritmische manier werkt. De voorraad UST verandert echter afhankelijk van de prijs en voorraad van het native LUNA-token. Het wordt vooral gebruikt voor dApps in DeFi en het Anchor protocol. Hiermee kan dan weer een passief inkomen verdiend worden.
De hoeveelheid MakerDAO (DAI) wordt ook door algoritmes bepaald. De DAI wordt door het MKR-token gedekt, maar als iemand DAI wil kopen, moet die persoon ETH als onderpand geven en dit wordt in een smart contract vastgelegd. Voor $100 aan DAI is $150 aan ETH nodig, om de volatiliteit van ETH op te vangen. Om de in onderpand gegeven ETH terug te krijgen, moeten de stablecoins terugbetaald worden aan het smart contract. Op deze manier wordt de ETH weer vrijgegeven.
Om stablecoins te gebruiken gebaseerd op een algoritme, is meestal een diepere kennis van de blockchain technologie vereist.
Wat is het nut van een stablecoin?
Stablecoins hebben diverse toepassingen. Een belangrijke reden van hun populariteit is dat ze stabiel zijn. Als er snelle of onverwachte prijsstijgingen of -dalingen plaatsvinden, kunnen stablecoins een veilige haven bieden. Een handelaar kan nu snel de cryptocurrency omzetten in een stablecoin en zo winsten zeker stellen of verliezen beperken.
Veel crypto investeerders en handelaren hebben vaak een minimaal budget van stablecoins op een exchange staan. Zo kunnen ze snel handelen indien nodig, zonder dat ze zich zorgen hoeven te maken over hun liquiditeit.
Stablecoins kunnen ook gebruikt worden om internationaal geld over te maken, zonder afhankelijk te zijn van langzame en dure banktransfers. Omdat stablecoins niet aan koersschommelingen onderhevig zijn, blijft de waarde behouden tijdens het versturen of als de ontvanger het niet meteen opneemt. Afhankelijk van de gebruikte blockchain, kan een internationale transactie een paar seconden tot minuten duren. Tweehonderd euro versturen met een stablecoin kan op sommige netwerken al voor een paar eurocent aan transactiekosten. Via een bank zou de goedkoopste manier al snel twaalf tot dertig euro kosten.
Stablecoins worden ook veel gebruikt in liquidity pools op decentrale exchanges. Dit betekent dat iedereen die cryptocurrency’s in een liquidity pool wil storten, dit moet doen met dezelfde hoeveelheid van een bepaalde stablecoin. De aanbieders van liquiditeit worden hiervoor beloond.
Verder kun je met stablecoins staken of lenen, wat vooral binnen DeFi wordt gebruikt. Sommige exchanges berekenen ook geen kosten voor het omzetten van fiat geld naar stablecoins.
Over het algemeen kun je stellen dat transacties met stablecoins goedkoper en sneller zijn in vergelijking met traditionele financiële instituten zoals banken.
Conclusie
Stablecoins zijn als een brug tussen cryptocurrency’s en fiat geld. Ze bieden een ‘store of value’ omdat ze stabiel zijn. Stablecoins worden meestal gekoppeld aan de waarde van fiat geld, zoals de Amerikaanse dollar of de euro. Het is ook mogelijk om de waarde aan een grondstof te koppelen, zoals goud. Dit wordt gedaan door fiat geld of een andere cryptocurrency als onderpand te gebruiken. Een ander soort stablecoins gebruikt cryptocurrency’s als onderpand.
Er zijn ook stablecoins die met een algoritme hun voorraad op peil houden. Deze worden meestal in DeFi gebruikt en dit vereist vaak een diepere kennis van de DeFi wereld.